DE OUDSTE GEGEVENS VAN DE VAN LANDSCHOOT'S IN DE 13DE EEUW

Margaretha ( °rond 1240) en Nikolaus (°rond 1245) van Lanscote, kinderen van Marijn (Martinus) van Lanscote (°rond 1210).

KASTEEL VAN LANSCOTE
LANDGOED DER MUNKEN VAN DEN DUINEN


Ten NW van Wingene, aan de palen van Ruddervoorde, verhief zich in de jaren 1200 een "manoir "(1), landgoed toebehorende aan de edele vrouwe Maria Johanna, erfgename van Lanscote, die in de echt getreden was met de jonker Jan Van Hertsberge en bij wie zij verschillende kinderen had.
Godvruchtig en menslievend, en wetende dat haar kinderen niet alleen van haar andere goederen, maar ook van hun vader meer dan genoeg zouden erven, schonk zij op 4 juni 1274 (2) hij testament en tot lavenis van haar ziel, haar eigendommen gelegen op de parochies Wingene en Ruddervoorde en bestaande uit 41 bunders woestijnland, met het mansum (landgoed) , de reeds beploegde landen en de hofhuizen, aan de Munken (monniken) van de abdij van Onze-Lieve- Vrouw Ter Duinen, met de last dat zij ten eeuwigen dage, vier arme manspersonen, bijzonderlijk arme reizigers, die er de herbergzaamheid zouden komen vragen, om godswil moesten laten overnachten en zich verkloeken. (3)
Deze gift werd volgens de gebruiken en bestaande wetten overgeleverd in handen van broeder Hendrik Van Vlisseghem, monnik van de abdij Ter Duinen, handelende in naam van de abt Thomas Van Gent.
Deze vergunningsbrief werd geschreven in tegenwoordigheid van Jan Van Hertsberge, Margriete zijn tweede vrouw, Gilles van Hertsberge en Wouter, gezeid Rueloke, voogden der kinderen van zijn eertste vrouw en Jan. Deze charter, geschreven op perkament en nog van zijn vier zegels voorzien berust in de archieven der Abdij Ter Duinen, nu het groot seminarie te Brugge. (4).
(1) "Manoir - manse mansum "was een kleine bebouwde hofstede met afhankelijkheden, van omtrent 12 bunders. Het was zo te zeggen de eenheid van maat die diende om de grootte van andere boerderien te schatten. Verschillende manses vormden een villae (gehucht).
(2) " Cum omnibus mansioni us sive domibus inibi existentibus, jucentis inter ecclesias de Winghene et de Riddervoorde. "Cronica et Cartilarium monasterri de Dunis FasciculilliIII N° 1141 “….om in name der kerk voor eeuwig vrij en in volle recht te bezitten, op voorwaarde nochtans dat er daar, ten eeuwigen dage, vier arme manspersonen, gastvrijheid vragende, onvergeld zouden moeten geherbergd worden..."
(4) Aan dit stuk van 7juni 1274 zijn vier zegels op zwart lak met vier bandetjes vatsgemaakt:
- het zegel van Jan Van Hertsberge verbeeld een schild met een lopend hert. Zegel van Jan Van Hertsberge
- het zegel van Gilles Van Hertsberge is een schild met een hertekop. Zegel van Gilles Van Hertsberge
- het zegel van Walter Rueloke bevat een kruis tussen wiens armen, kruisgewijs, twee raken geplaatst zijn. Zegel van Walter Rueloke
Enkel vrouw Margaretha Van Lanscoote bezat geen zegel en ontleende deze van Nikolaas Van Lanscoote, zoon van haar broer Martinus Van Lanscote: een schild waarop een, snoek staat. Zegel van Martinus Van Landscoote
(Fonds Duinen N0 1128 Johannes de Hertsberge - Margaretha uxor JOH. - Egidius de Hertsberge - Rueloke.)
( documentatie van Guido Lams, Wingene april/2002)