Pieter volgde school tot de leeftijd van 14 jaar en ging dan meehelpen op de boerderij, midden in de oorlogsjaren. Bij het lopen op klompen naar school viel hij zich liever een gat in de knie dan een gat in de kous, want die moest zijn moeder dan "stoppen" en daarvoor kreeg hij naar z'n oren! Hij beloofde zichzelf als hij later geld zou verdienen dan zou hij zich een hele zak snoep kopen en die helemaal alleen opeten achter de hooimijt. Later volgde hij nog avondschool aan de landbouwschool te Maldegem.

Tijdens zijn legerdienst verkocht moeder Martha zijn duiven: want er waren te veel uitwerpselen voor haar deur, maar Pieter heeft van zijn spaarcenten die hij voor die duiven betaalde nooit iets teruggezien.
Na de oorlog werd hem gevraagd om postbode of politieman te worden, omwille van zijn grote gestalte, omdat dit een zeker gezag uitstraalt.Pieter was een zachtaardig man en startte als postbode, aanvankelijk in Maldegem.

Op zijn ronde leerde hij zo Jacqueline De Roo kennen, die woonde aan de Karrewegel, wijk Akker te Maldegem. Hij trouwde met haar op 8 mei 1954 en ging wonen in de Rommelsweg te Sint-Laureins. In april 1957 verhuisde hij naar een nieuw gebouwde woonst langs de Rapenbrugstraat te Maldegem, dicht bij zijn moeder. Later werkte Pieter, als postbode te Sint-Laureins, waar hij een fietsronde op de buiten kreeg toegewezen, en dit tot aan zijn pensionering.

Hij was een harde werker, steeds behulpzaam voor vrienden en buren, de groentetuin was zijn grote hobby, naast af en toe eens met de krulbol te spelen (waar hij meer dan eens de eerste prijs bij won)." En toch schijnt de zon!" was zijn levensmotto. Toen zijn echtgenote in 1986 door een ongeval om het leven kwam, is hij die klap nooit helemaal te boven gekomen, ondanks het goed omringd zijn door familie, vrienden, buren en kinderen.

Zich waarschijnlijk heel ziek voelende hertrouwde Pieter in 1998 met Jozefina Buffel, die bij hem in de Rapenbrugstraat kwam wonen. Na drie maand huwelijk kwam de diagnose van longkanker. Vanaf 15 april 1999 waren er uitzaaiingen in de hersenen,wat hem niet belette om op 28 dagen tijd drie identieke testamenten te dicteren, om zijn tweede echtgenote maximaal te bevoordelen ten nadele van zijn vier kinderen, uit zijn huwelijk met Jacqueline De Roo.
bron : dochter Martina Van Landschoot