Istanbul Güzellemesi


üç kere üç nasılsa
öyle seviyorum seni
olanca güzelliği ile beni
alıp götüren
rami’nde mi büyümedik
topçularında mıydı
--az kopukluk yaptık—
fatihinde mi oturmadık ..
aksarayınlı namıkla
halkalın treninde
fasıldan mı gitmedik
--Saçların tarumar gözlerinde nem
ateşe benzerdin küle dönmüşsün--
taksim postanesinde mi beklemedik
söylesene
sessizlik istesem
ancak sesliliğinde var
yok canım zar değil beni sana zorlayan
sensin
ben başka şehirlerde yalnız kalamam
şiir söyleyemem
aşık olamam
hüzünlenemem
ağlayamam pasajda
saçlarına taç yaptığım çiçeğe
nerde kokoreç böyle tatlı
nerde ud sesi böyle hoş
boğazda kayıklara binmeklikler
köprüde içime sis sinmeklikler
balıkçıların elinde , balıkçasına yunmaklıklar
her bakışı aşk sanmaklıklar
başka nerde
ayrılık yarı ölmekmiş
demek yarı yaşamak
neye yarar
ben kalpten öleceğim biliyorum
yıldız parkında yürüyor olacağım
üztüme düşen akasya yaprağı nasıl
öyle solacağım
gülsuyu kukusuyla fatih camine dolacağım
sen tınmayacaksın bile
ne çıkar diyeceksin
üç milyondan bir
ikimilyondokuzyüzdoksandokuzbindokuzyüzdoksandokuz
aşkınla tokuz
diyen şairlerin hep olacak
aldırmıyorum
ben ben değilim ki bensem de
sen yoksan
sen beş para etmeyen , koleksiyoncunun
evladından çok sevdiği bir pulsun
sen istanbulsun
biliyorum her gece koynuna alıp da
beni boynuzladığın
binlerce gemiden dulsun
olsun
seni seviyorum ya
ondan sarhoşluğum



              Cemal Kafadar 1973