Gustaaf Van Landschoot uit Denekamp,NL

WEGRESTAURANT MET ZILVEREN PLUIM door Piet Grootendorst

In drie Gustaaf Scandinavian wegrestaurants hebben beroepschauffeurs twéé streepjes voor. Mijn schoonvader zal de ridders van de weg nooit verloochenen! Hij zegt altijd: aan die mannen hebben wij ons bestaan te danken. Hen moeten we in ere houden!

Dat directeur Arjan Pouwer (33) van het wegrestaurant Bocholtz duidelijk in die pas van „baas" Guus van Landschoot meeloopt is eind vorig jaar bewezen met de uitreiking van de Zilveren Hoffelijkheidspluim. Een onderscheiding van het bedrijfschap Horeca waarmee de totale dienstverlening in' een horecabedrijf wordt beloond.

Het wegrestaurant aan de grensovergang bij Bocholtz is het eerste weg-gebonden horecabedrijf dat deze pluim mag opsteken. Arjan Pouwer is daar zeker -trots op. „Het is een bewijs dat wij zijn wat we graag willen zijn: een gastvrij huis voor iedereen die onderweg is!"

Het bedrijfschap Horeca noemt het wegrestaurant Bocholtz aan Rijksweg A-76 en de Eurpaweg E-39 „een van die bollebozen in het horecawezen". Maar Arjan Pouwer wil ook het moederbedrijf in Denekamp en hun gloednieuwe vestiging aan de Rijksweg A-15 bij Kesteren graag in die pluim laten meedelen.

„Er is door de jaren heen altijd veel kritiek geweest op het horecagebeuren langs de autowegen. Op de kwaliteit van het eten, op de hygiëne, met name in de toiletten en op de dienstverlening in het algemeen", zegt de heer Pouwer. „Maar mijn schoonvader heeft bewezen dat er ook in deze sector van de horeca een pluim valt te verdienen."

Wegrestaurant-directeur teur Arjan Pouwer (33) heeft de Zilveren HoffefijVheidspluim geoogst! maar hij laat die eer ook graag op zijn schoonvader afstralen: pionier Guus van Landschootl

Beroepschauffeurs

Guus Van Landschoot — nu 63 jaar — startte in 1952 zijn eerste wegrestaurant aan de grens bij Denekamp. Zijn eerste vaste klanten waren hoofdzakelijk beroepschauffeurs uit de Scandinavische landen. Op deze chauffeurs richtte hij aanvankelijk zijn promotie door op de gevel van zijn restaurant de naam Gustaaf Scandinavian Restaurant aan te brengen.

Maar de vrachtwagenchauffeurs uit het noorden, die in de wintermaanden hun vrachtwagens door Europa stuurden, zaten in het vakantieseizoen in het strakke pak als chauffeur/ reisleider voor in comfortabele autobussen. En omdat ze eenmaal de smaak in Denekamp te pakken hadden, legden zij ook in de zomer aan. Zij stapten breed lachend binnen... en hun passagiers volgeden vanzelf! Denekamp is nu het moederbedrijf van het Van Landschootconcern, het bedrijf heeft alle expansiemogelijkheden tot de laatste millimeter opgebruikt. In Denekamp kon „Gustaaf" geen kant meer op. Maar Bocholtz (1980) en in Kesteren (januari 1982) kreeg Van Landschoot alle kansen zijn ideeën over het weggehouden horecabedrijf en speciaal zijn wensen voor vrachtwagenchauffeurs over de volle breedte bot te vieren en te verwezenlijken.

„Alle ervaring uit Denekamp zijn in Bocholt en Kesteren uitgebuit," zegt Arjan Pouwer. „Want al is de chauffeur door de jaren heen dezelfde gebleven, zijn behoeftepakket is duidelijk veranderd. Hij werkt met modern materieel en er worden als vakman hoge eisen aan hem gesteld. En daarmee is hij ook de zak patat en de frikadel ontgroeid. De beroepschauffeur van 1982 wil een goed maal tegen een redelijke prijs."

Eigen afdeling

Van Landschoot in Denekamp

Bocholtz, Kesteren en ook het moederbedrijf in Denekamp hebben niets meer te maken met wat men vroeger zo denigrerend zei: chauffeurscafé. De beroepschauffeurs hebben er wel hun eigen afdeling omdat ze dat zelf zo graag willen maar ook andere gasten die zich

„Routier" voelen kunnen er aanschuiven, daarentegen is ook de beroepschauffeur als hij daar prijs op stelt net zo welkom aan een gedekt tafeltje elders in het gebouw.

„Vooral de sanitaire voorzieningen hebben een hoge prioriteit gekregen in Bocholtz en Kesteren," zegt Arjan Pouwer. „Wij hebben hier in Kesteren drie royale douches en ruime toilettafels. Er is zelfs een speciale kleedruimte voor vrouwelijke chauffeurs, ook in deze bedrijfstak is de emancipatie doorgevoerd! Want niet alleen de vrachtwagenchauffeur wil 's morgens onder de douche ook de buschauffeur, terwijl hij zijn passagiers aan de koffie zet, frist hij zich even lekker op! •

Prioriteit

Beroepschauffeurs hebben er ook stilzwijgend een sc>ort van prioriteit. „Veel rijden er op een strak schema, een half uurtje later op de eindbestemming wil ook vaak zeggen dat belangrijke bedragen moeten worden ingeleverd. Die chauffeurs willen de hun toegemeten rusttijd zeer nuttig gebruiken en daar moet je als modern weggebonden horecabedrijf geen moeite mee hebben!" aldus Arjan Pouwer.

 

Bron: De Telegraaf van 3-2-1982