Bron: Brabantse leeuw 1964 , pag. 148-152. door J. A. ten Cate.
Jan Chrispiaen Jan Maessone en blijkens een acte van 11 October 1500 op folio 11 verso van het Zundertse schepenprotocol uit de jaren 1500—1503 gehuwd was met Margriete, de dochter van Servaes van Lancscot en Katheline Willemsdochter van Nederven. Servaes dankt zijn familienaam vermoedelijk aan een erf Langscot onder Wernhout, dat blijkens een acte van 8 October 1492 op folio 166 van het eerstgenoemde schepenprotocol nog in het midden van de 15e eeuw in het bezit was van een Jan van Lancscot. (2) Ik kan echter evenmin uitmaken, in hoever deze Jan aan Servaes van Lancscot verwant was, als ik kan uitmaken, in hoever genoemde Katheline Willemsdochter van Nederven verwant was aan de in de acte genoemde Jan van Nederven.
Bron: Brabantse leeuw 1955 , pag. 108-110. door J. A. ten Cate.
Heeft deze Meeus Van Lanscote zich in Breda gevestigd en is hij dezelfde als Moers van Lanscoote?
Meeus Van Lanscote filius (zoon van) Philippus Van Landscote geboren in Knesselare en poorter in Brugge.
Ingeschreven 12-6-1456 omme mudsescheerde te zine.
Bron: A Jamees Brugse Poorters Deel 2 pag.277
Moers van Landschot ende Lijsbiet syn wijf worden beiden vermeld in een rekeing van 1458-1459 in Breda.
bron: Les Optimates" de Bois-le-Duc Door Godfried Christiaan Maria van Dijck, 1973 pagina iv.
HET ZOU BEST EENS KUNNEN DAT DEZE PERSOON IDENTIEK IS AAN MEEUS VAN LANSCOOTE UIT 1456 (2 lijnen hierboven). Deze persoon is momenteel de oudste terug gevonden in de baronie van Breda. Van de Leidse van Lanschot's weet men nu dat deze uit de baronie van Breda gekomen zijn. Cornelis van Lanschot, procureur, zoon van Gerard vestigt zich als poorter in Antwerpen in 1552. Zijn vader Gerard vestigt zich als doctor in Leiden.
Een toponymische toenaam kon sedert eeuwen erfelijk zijn in een bepaald geslacht, maar dat men er slechts sporadisch (door standsgevoel, ter verduidelijking) gebruik van maakte. Zo komen de leden van de Zundertse familie Van Lantschot van 1445 tot ca. 1585 vrijwel uitsluitend met patronymische toenamen in de bronnen voor (Henric Jan Christiaens, Jan Henric Christiaens, Jan Jacop Christiaens enz.). Slechts tegen het eind van de zestiende eeuw moet de vadersnaam Christiaens plaats maken voor de reeds lang bestaande herkomstnaam Van Lantschot. Gelijkaardige voorbeelden vindt men bij tal van Noordbrabantse geslachten. Het is bijgevolg niet ondenkbaar dat nakomelingen van een geslacht een verschillende familienaam gaan dragen en dat b.v. een tak van de familie Van Lantschot zich Christiaens is blijven noemen. Of ook dat bepaalde leden van een geslacht ver-namen zijn gaan voeren, terwijl een andere tak aan de oudere vander-vorm is blijven vasthouden. Zo is een tak van de Eindhovense familie Van den Dael Van Dael gaan heten, terwijl een andere zich Van den Dael is blijven noemen.
bron:Morfeemgeografie van de Nederlandse herkomstnamen
(1)Uit eigen onderzoek blijkt dat de voorouders van de Leidse van Lanschot's oorspronkelijk uit het Ambacht Maldegem in Vlaanderen komen. Hier werd een document gevonden met het identieke zegel van de oorspronkelijk katholieke Leidse van Lanschot's die verwant zijn met Cornelis van Lanschot uit Antwerpen. (2)Is waarschijnlijk dezelfde als Matheus Janszn van Lanschot